De tragedie Antigone van de Griekse tragediedichter Sophocles (5e eeuw voor Christus) is een van de vele klassieke teksten over thema’s die ook nu relevant zijn: staat vs. familie en individu; man vs. vrouw; leiderschap; loyaliteit; (on)gehoorzaamheid. Maar ook bestudering van de dialogen tussen protagonisten vanuit een linguïstisch en communicatief perspectief kan ons veel leren over onze eigen (soms mislukkende) communicatie in moeilijke situaties. Als case study gebruik ik daarvoor de dialogen tussen de hoofdpersoon Antigone en haar zuster Ismene (Soph. Ant. 1-99 en 526-560).
In mijn analyse zal ik een mix van (nieuwere en oudere) methodologische trends gebruiken: discourse (en conversationele) analyse, beleefdheid-studies, cognitieve benaderingen en partikelanalyse; Moderne concepten als common ground en framing worden hierbij betrokken. Waar loopt de conversatie goed, waar niet en hoe zie je dit weerspiegeld in het taalgebruik van de spelers.
Korte CV van Gerry Wakker. Na mijn studie Klassieke Talen aan de Universiteit van Amsterdam eind 1985 te hebben afgerond, ben ik in 1994 gepromoveerd op het proefschrift: Conditions and Conditionals. An investigation of Ancient Greek. Tijdens het promotietraject was ik inmiddels (1991) als universitair docent Klassiek Grieks (met nadruk op de taalkunde) gestart en werd achtereen volgens uhd (2002) en hoogleraar (2008) Griekse taalkunde. Ik concentreerde me daarnaast op bestuurlijke taken en werd achtereenvolgens vicedecaan (2003-2009) en decaan (2009-2019) van de faculteit der letteren. Aansluitend heb ik als chief Diversity & Inclusion (D&I) Officer het D&I-Office van de hele universiteit opgezet. Begin 2025 ben ik met emeritaat gegaan, maar in 2025 ben ik nog voor één dag per week directeur van de nationale Onderzoekschool In de Klassieke Oudheid Studiën (OIKOS), zodat ik zelf mijn volledige directeurstermijn van vijf jaar volmaak.
Mijn onderzoek richt zich op de zinsbouw en betekenisleer van de taal van het Oudgrieks, en vooral op het gebruik van de werkwoordsvormen en de partikels (zoals in het Nederlands dus, dan, nu en dergelijke).
