In deze lezing wordt een beeld geschetst van de manier waarop nieuwe methoden van onderzoek op het gebied van de literatuur uit de oudheid een verrassend nieuw licht kunnen werpen op teksten die al lange tijd bekend waren en waarover het oordeel van de geleerden vast leek te staan. Hierbij wordt vooral gekeken naar dichters uit de zogenaamde Hellenistische periode, ruwweg de derde tot en met de eerste eeuw voor Christus. Hun poëzie werd lang gezien als geleerd en gekunsteld, maar nieuw onderzoek, met name op het gebied van de intertextualiteit van de teksten, toont aan dat het in feite om geëngageerde en sterk met de actualiteit verweven werken gaat. Dit zal verduidelijkt worden aan de hand van een aantal voorbeelden in vertaling.

Annetter Harder studeerde Klassieke Talen in Groningen en Oxford; promotie in Groningen over twee in fragmenten bewaarde tragedies van Euripides in 1985. Werkzaam bij het Lexikon des frühgriechischen Epos in Hamburg (1980-1981), aan de Universiteit Utrecht (1981-1986), en als NWO-postdoc en vervolgens universitair docent in Groningen (1986-1991). Hoogleraar Griekse Taal- en Letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen van 1991 tot 2017; in 2005 benoemd tot lid van de KNAW. In 2012 publicatie van editie met commentaar van Callimachus’ Aetia bij Oxford University Press. Op dit moment onderzoek geconcentreerd op een commentaar op boek 1 van de Argonautica van Apollonius Rhodius en een Cambridge Companion to Hellenistic Poetry. Andere onderzoekzwaartepunten zijn: Griekse tragedie, Griekse literaire papyri, en de culturele en politieke context van de Griekse literatuur.